The Orange Maison* Nisan geldi sonunda. Yeniden ve nihayet bahar geliyor. Yeniden biraz olsun umutlarımızı tazeleyebileceğimiz günler yakın.
Nihayet bahar 🍒
Günler uzamaya başlayıp güneş iyice ısıttıkça için kıpır kıpır olur ya.. En sevdiğim şey bu. Biliyorum ki böyle olunca samimiyet yakın, uzun yaz akşamları yakın. Hafif giysiler, hafif yemekler, uzun yürüyüşler.. Ağırlıklarından bir nebze olsun kurtulmaya başladığın zamanlar tam olarak. Yeniden umudu canlandırıyor içinde. Yeniden iyimser olabildiğini hissediyorsun. En sevdiğim mevsim galiba. Nihayet bahar geliyor …
Bahar yaklaştıkça malum pandemiye rağmen tatil planları hayal ediliyor. Yazın gelişini bekliyoruz hepimiz. Bu yıl da kolay kolay bitmeyecek gibi duran bu salgınla bir yandan yaşamayı öğrendik diyebiliriz. Yine de buna rağmen gidip görülecek, doğaya kaçılacak yerler var. Geçen yılın trendi karavan ve çadır tatilleri devam ederken evde kalanlarımız yepyeni tarifler denemeye devam diyebilir miyiz 🥧Bence diyebiliriz😋 Kendi adıma ilk hedefimin kitaplıkta bekleyen kitapları okumak olduğunu zaten söylemiştim daha önce. Ama bunun yanında yeni tarifler öğrenmek için sanırım kendime yemek kitapları bakmaya başlayacağım👩🍳 Çünkü ne zamandır bu fikri erteleyen ben artık yavaş yavaş harekete geçmeliyim sanki😋Kendimce ufak bir hobiye dönüştürebilirim bunu. Şimdiye kadar yaşamak için yemeyi savunan ben, biraz ülke mutfaklarına göz atsam hiç fena olmaz sanki. Mevsim lezzetlerinden yaz sofraları.. Bunu hayal ediyorsam yapabilmeliyim de mesela. O yüzden ilk fırsatta biraz yemek kitaplarına bakmalıyım.
Ferah lezzetlerin, mevsim çiçeklerinin hafiflettiği sofralar geliyor aklıma. Etrafında sevdiğin kim varsa. En çok özlediklerin mesela. Yanlarında en yalın halinle olabildiğin.. Kapının arkasında, kışta kalmış bütün ağırlıkların. Önünde yeni bir mevsim, yeniden bahar. Nihayet bahar geliyor..
